Άνθρωπος

Αν ήμουνα σκοτάδι θα έκανα έρωτα στο φως
ζώντας στου σύμπαντος την άκρη, κάποιου θεού μπάσταρδος γιος
Αν ήμουν το φεγγάρι θα 'χα τα αστέρια συντροφιά
με τις πιο πολλές μου φάσεις να κρύβομαι στα σκοτεινά
Αν ήμουνα ο ήλιος θα γύριζα στον ουρανό
και κάθε αυγή θα ανασταινόμουν για να πεθάνω το δειλινό
Αν ήμουνα ο χρόνος, θα ΄μουν η αρχή του παντός
πρώτο παιδί μου θα ΄ταν ο πόνος και τελευταίο ο κεραυνός
Αν ήμουνα θεός θα 'χα την αμαρτία να με λιώνει
παρέα μου τη μοναξιά και ένα φιλί στο κούτελο να με σκοτώνει
Μα πάντα ήμουνα μια λέξη, μια λέξη που για να την βρεις
θα ΄πρεπε πρώτα να πεθάνεις και ύστερα να αναστηθείς